دفاع از مشبوقی نژادیها در خط ویژه.
میگویند یکی از موضوعاتی که اشخاص گرفتار آمده در زندان را اذیت میکند، این است که زندانی افراد بسیاری را در بیرون زندان میشناسد که جرمشان از او بیشتر است اما به راحتی دارند در جامعه دست به اعمال و رفتار خارج از شئون اجتماعی و قانونی میزنند و هرگز گرفتار مجازات نشدهاند و بعضا دیده شده یک زندانی با کوچکترین سهلانگاری و کمترین گناه عمدی یا سهوی سالها گوشه زندان افتاده است و یکی از دعاهایی که در محافل عمومی با پاسخ محکم و کوبنده مردم همراه است دعایی است که درخواستکننده میگوید: خدایا، آزادی زندانیان بیگناه را فراهم بفرما، که با آمین رسا و محکم مستمعین همراه میشود.
روزنامه بامزه توپخانه تهران با وام گرفتن از خط ویژه خیابان فردوسی در پاسخ به عمل گروه مشبوقی نژادیها (مشایی- بقایی- احمدینژاد) که در دومین روز ثبتنام کاندیداها به وزارت کشور رفتهاند و برای انتخابات ریاستجمهوری دوره دوازدهم ثبتنام کردهاند با استفاده از درگیری ذهنی زندان و زندانی که آمد نوشته است:
احمدینژاد هر چه باشد یا هر کاری کرده باشد در صف آن پدیدهای که نامش را آنها خوب بلد هستند در آخر صف ایستاده است.
بیدلیل نبود وقتی احمدینژاد به اصحاب قلم در دولت نهم و دهم جایزه داد به روزنامه محله توپخانه جایزه روزنامهنگار منصف داد، نویسنده فنی، خطیب فنی، جرمشناس فنی، مفتش فنی، کارشناس فنی صف، که میگویند اینها هستند و کاربردی، ضمن زدن پشتک وارو پاپیچ خوشحالی خود را برای موضوعی به این با اهمیتی با نبش قبر کردن سلسله صفاریان، بلافاصله با ایجاد صف صوری سرکوچه دلبخواه که میدانند کجاست به یاری رفیقگرمابه و گلستان رفته و او را تر و خشک میکنند و در آخر صف قرار میدهند تا با بندبازی بعد از نفرات اول صف راه مفری برای آنها فراهم کنند. مخلص کلام این که در صف ثبتنام کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری، اصولگرایان مثل آن توپ جمع کن کنار زمین فوتبال شدهاند و توپ بازی به طور ناگهانی به سر آنها برخورد کرده و گیج شدهاند، علی برکت الله.